DT พาปั่นมิยากิ (1): จังหวัดนี้มีอะไรน่าเที่ยว?

เมื่อเดือนกรกฎาคมที่ผ่านมา ทีม DT ทั้งสามคนได้รับเชิญจากองค์การส่งเสริมการท่องเที่ยวขาเข้าจังหวัดมิยากิให้ไปปั่นจักรยานและท่องเที่ยวในจังหวัดมิยากิ ประเทศญี่ปุ่น เป็นเวลา 4 วัน หลังจากกลับมาก็ได้ความทรงจำ ประสบการณ์ และเส้นทางปั่นที่น่าสนใจมาเล่าต่อกันฟังมากมาย ดังนั้นก่อนที่เรื่องราวเหล่านั้นจะถูกทยอยตีพิมพ์ในเดือนสิงหาคมนี้ ผมจะขอเกริ่นนำให้รู้จักจังหวัดนี้กันก่อน

1. จังหวัดมิยากิอยู่ตรงไหน

ถ้าพูดว่า “จังหวัดมิยากิ” หลายคนอาจไม่คุ้นเท่าชื่อ “เมืองเซ็นได” ที่อาจถึงบางอ้อมากกว่า ในทำนองเดียวกับ “จังหวัดเฮียวโก” ไม่เป็นที่รู้จักเท่ากับ “เมืองโกเบ” ซึ่งเป็นเมืองหลวงของจังหวัดนั้นนั่นเอง

เมืองเซ็นไดเป็นเมืองหลวงของจังหวัดมิยากิ และเป็นเมืองใหญ่ที่สุดของภูมิภาคโทโฮคุ (ตะวันออกเฉียงเหนือ) ของประเทศญี่ปุ่นด้วย และนอกจากจังหวัดมิยากิแล้ว ภูมิภาคโทโฮคุยังประกอบด้วยอีกห้าจังหวัดคือ อาคิตะ อาโอโมริ ฟุคุชิมะ อิวาเตะ และยามากาตะ

โทโฮคุเป็นข่าวใหญ่ไปทั่วโลกเมื่อ 6 ปีก่อนด้วยเหตุการณ์แผ่นดินไหวโทโฮคุขนาด 9 ริกเตอร์เมื่อวันที่ 11 มีนาคม ค.ศ. 2011 ซึ่งทำให้เกิดซึนามิขนาดใหญ่ตามมา ในครั้งนั้น จังหวัดที่อยู่ใกล้ศูนย์กลางแผ่นดินไหวและได้รับผลกระทบจากอุทกภัยรุนแรงที่สุดคือจังหวัดมิยากิ แต่โฟกัสของภัยพิบัติมักไปตกที่จังหวัดข้าง ๆ คือฟุคุชิมะมากกว่าเพราะเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ได้รับความเสียหาย

2. แล้วไปเที่ยวได้หรือยัง ปลอดภัยมั้ย

ไปได้แล้วครับ หลังจากเหตุการณ์ซึนามิและโรงไฟฟ้าพลังงานนิวเคลียร์ที่ฟุคุชิมะ ทางจังหวัดมิยากิก็ได้ตั้งเครื่องมือตรวจสอบกัมมันตภาพรังสีในอากาศไว้ตามเมืองต่าง ๆ รอบจังหวัด รวมทั้งตรวจสอบน้ำประปา นมวัว และปลาที่จับจากทะเลมาตลอด 6 ปีที่ผ่านมา ผลคือปริมาณกัมมันตภาพรังสีในอากาศมีค่าปรกติมาหลายปีแล้ว* ส่วนทั้งน้ำประปา (ที่ใช้ดื่มด้วย) นมวัว และปลาก็ตรวจไม่พบสารกัมมันตภาพทุกชนิดด้วยครับ

* โดยปรกติ ปริมาณกัมมันตภาพรังสีในอากาศจะไม่ได้เป็นศูนย์ แต่จะมีอยู่ในระดับต่ำมาก ๆ อยู่แล้วแม้ไม่มีสิ่งประดิษฐ์ของมนุษย์เข้ามาเกี่ยวข้อง ส่วนใหญ่เกิดจากการแตกตัวของธาตุเรดอนซึ่งเกิดขึ้นตามธรรมชาติ

อันที่จริง พวกเราได้มีโอกาสไปดูพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากซึนามิหนัก ๆ ด้วยครับ ได้เห็นพื้นที่โล่งเตียน กับความพยายามฟื้นฟูพื้นที่ และการเตรียมพร้อมรับมือภัยพิบัติที่แข็งขันยิ่งกว่าเดิมแล้ว ก็อดทึ่งไม่ได้จริง ๆ

วิว “มองเพียงครั้งเดียวก็เห็นซากุระนับพันต้น” จากสวนสาธารณะปราสาทฟุนาโอกะ

3. จังหวัดนี้น่าเที่ยวยังไง

ผมมองว่าจุดเด่นของจังหวัดมิยากิมีสองอย่างหลัก ๆ อย่างแรกคือมันมีส่วนผสมของความเป็นเมืองและธรรมชาติที่ลงตัว ไม่พลุกพล่านเท่าเมืองใหญ่อย่างโตเกียวหรือโอซาก้า แต่ก็ไม่เงียบเหงาหรือห่างไกลเกินไป ความสมดุลนี้หมายถึงเราเดินทางเข้าออกจังหวัดง่าย ชินคันเซนทีเดียวถึง พอถึงแล้วออกนอกเมืองนิดเดียวก็ธรรมชาติล้วน ๆ แม่น้ำลำธารใสสะอาด ภูเขาสูงแตะขอบเมฆ แถมถนนก็ไร้จราจรติดขัด หมดวันกลับเข้าเมืองก็มีที่พักดี ๆ มีถนนคนเดินให้สำรวจ และมีชีวิตชีวาหลังพระอาทิตย์ตกครับ

จุดเด่นอีกอย่างของมิยากิคือมันตอบโจทย์คนได้หลากหลายมาก สำหรับคนชอบประวัติศาสตร์ ที่นี่คือเมืองที่มังกรตาเดียว “ดาเตะ มาซามุเนะ” ได้สร้างไว้เมื่อ 400 ปีก่อน สำหรับคนชอบสีสันของฤดูกาล ในช่วงใบไม้ผลิ ที่นี่มีแหล่งชมซากุระที่ขึ้นชื่ออันดับต้น ๆ ของญี่ปุ่น เพราะมีซากุระกว่า 1,200 ต้นขึ้นเรียงกันกว่า 8 กม. จนได้ชื่อวิวว่า “มองเพียงครั้งเดียวก็เห็นซากุระนับพันต้น” พอถัดมาที่ช่วงใบไม้เปลี่ยนสี วิวที่ช่องเขานารุโกะก็สวยงามและขึ้นชื่อไม่แพ้กัน และสำหรับคนที่รักสัตว์ ที่นี่มีสวนจิ้งจอกแดงที่เลี้ยงอย่างอิสระและให้เราเข้าใกล้ได้ตามใจชอบอยู่ที่ตีนเขาซาโอ อีกทั้งยังมีเกาะแมวที่มีแมวอยู่หลายร้อยตัวเพียงขึ้นเรือไปเกาะทาชิโระจิมะอีกด้วย

สุดท้ายนี้ สำหรับทุก ๆ คนแล้ว หมู่เกาะกิ่งสนในอ่าวมัทสึชิมะของมิยากิ ยังจัดเป็นหนึ่งในสามทิวทัศน์ที่งดงามที่สุดของญี่ปุ่นอีกด้วย (อีกสองอย่างคือสันทรายอามาโนะฮะชิดาเตะของเกียวโต กับโทริอิยักษ์กลางทะเลของศาลเจ้าอิทสึคุชิมะที่ฮิโรชิมะ)

หมู่เกาะเล็ก ๆ จำนวนกว่า 260 เกาะที่ถูกปกคลุมด้วยต้นสนเขียวขจี ณ อ่าวมัตสึชิมะเป็นหนึ่งในสามทิวทัศน์ที่งดงามที่สุดของญี่ปุ่น

4. แล้วถ้าอยากไปปั่นจักรยาน มีที่ไหนน่าปั่นบ้าง

แน่นอนว่าสำหรับผู้อ่าน DT ก็คงสนใจด้วยว่า นอกจากที่เที่ยวแล้ว ที่ปั่นเป็นยังไงบ้าง ตรงนี้จะขอแนะนำสองรูทที่เราได้ไปมาและหลงรักมันมาก คือขึ้น (และลง) เขาซาโอ ความยาว 16 กม. (ขาเดียว) ความสูง 1,208 เมตร ความชันเฉลี่ย 7.8% ถนนดีมากและวิวสวยมาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งด้านบนสุดซึ่งเป็นปล่องภูเขาไฟ

ส่วนอีกรูทนึงคือการปั่นรอบเมืองมารุโมริ ซึ่งเป็นเมืองเกษตรกรรมทางตอนใต้สุดของจังหวัดมิยากิ เส้นทางโรลลิ่งประมาณ 77 กม. มี elevation gain 993 เมตร วิวสวยมากเช่นกันครับ

จิ้งจอกแดงเงยหัวมาดูเหล่ามนุษย์ที่เดินผ่านไปมาที่หมู่บ้านจิ้งจอก

5. จากไทยไปมิยากิยังไง

ตรงนี้ขึ้นกับว่าเอาจักรยานไปหรือไม่ครับ ถ้าไม่ได้เอาจักรยานของตัวเองไป สามารถบินลงที่สนามบินโตเกียวนาริตะหรือฮาเนดะ แล้วต่อชินคันเซนอีก 1 ชม. 40 นาทีไปลงเซ็นไดได้ง่าย ๆ แต่ถ้ามีจักรยานไปด้วย โดยเฉพาะอย่างยิ่งถ้าไปเป็นหมู่คณะแล้ว การลากกระเป๋าจักรยานออกจากสนามบิน ต่อรถไฟเข้าเมือง เปลี่ยนสถานีไปขึ้นชินคันเซน ลากกระเป๋าเข้าชินคันเซนซึ่งจอดแป๊บเดียว ฯลฯ ไม่สนุกครับ

กรณีนี้แนะนำให้บินไปลงสนามบินเซ็นไดเลยจะสะดวกกว่า แต่น่าเสียดายที่ไม่มีเที่ยวบินตรงจากไทย ดังนั้นทางเลือกก็จะมีสายการบิน ANA ของญี่ปุ่น เปลี่ยนเครื่องที่นาริตะ, EVA ของไต้หวัน เปลี่ยนเครื่องที่ไทเป, และ Asiana ของเกาหลี เปลี่ยนเครื่องที่โซลครับ ทั้งสามทางเลือกใช้เวลาเดินทางจากสุวรรณภูมิรวมประมาณ 9-10 ชม. ไม่ต่างจากลงโตเกียวแล้วต่อรถไฟเท่าไร แต่ไม่ต้องลากจักรยานเองครับ

6) แล้วถ้ารอบ ๆ มิยากิมีอะไรให้เที่ยวบ้าง

ถ้าจะไปทั้งที จะเที่ยวแค่จังหวัดเดียวบางคนอาจรู้สึกว่าน้อยไป แต่ภูมิภาคโทโฮคุก็ยังมีแหล่งท่องเที่ยวที่น่าสนใจอีกหลายแห่ง เช่น การไปชิมแอปเปิลขึ้นชื่อกับดูใบไม้เปลี่ยนสีที่ทะเลสาบโทวาดะของจังหวัดอาโอโมริ ชมวิวชายฝั่งแปซิฟิกที่สวยงามของจังหวัดอิวาเตะ และพักผ่อนที่เมืองออนเซ็นกินซังกับเที่ยวชมวัดพุทธมหายานยามาเดระบนยอดเขาของจังหวัดยามากาตะ เป็นต้น

สุดท้ายนี้ โทโฮคุยังมีมรดกโลกขององค์การยูเนสโกอยู่ 2 แห่ง คือเมืองฮิไรซูมิ จังหวัดอิวาเตะ ซึ่งเป็นวัดและสวนญี่ปุ่นที่แสดงถึงยุครุ่งเรืองสูงสุดของภูมิภาคนี้เมื่อช่วงปีคริสต์ศตวรรษที่ 11-12 ทั้งในด้านศาสนา วัฒนธรรม และเศรษฐกิจ ไม่แพ้เกียวโตซึ่งเป็นเมืองหลวงญี่ปุ่นในขณะนั้น

ส่วนอีกที่หนึ่งคือชิราคามิซันจิ ซึ่งเป็นบริเวณภูเขาและป่าไม้อนุรักษ์ในเขตจังหวัดอาโอโมริและอาคิตะ มีความสำคัญคือเป็นป่าไม้บีชตามธรรมชาติที่ยังหลงเหลืออยู่ไม่กี่แห่งในเอเชียตะวันออก และเป็นสถานที่ยอดนิยมของนักเดินป่าและนักปีนเขาครับ

(ซ้ายบน) ชายฝั่งคิตะยามาซากิในจังหวัดอิวาเตะเป็นจุดชมวิวแปซิฟิกที่สวยงามมากจุดหนึ่ง
(ขวาบน) หมู่บ้านกินซังในจังหวัดยามากาตะเป็นหมู่บ้านเก่าที่ถูกอนุรักษ์เอาไว้ ที่นี่ขึ้นชื่อเรื่องการแช่ออนเซ็นในบรรยากาศแบบญี่ปุ่นแท้ ๆ
(ขวาล่าง) วัดชูซนจิในเมืองฮิไรซูมิ จังหวัดอิวาเตะ เป็นหนึ่งในสิ่งก่อสร้างดั้งเดิมตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 12 ที่รอดพ้นการทำลายมาได้จนถึงปัจจุบัน และเป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรมของญี่ปุ่นด้วย