ครั้งแรกกับงานแข่งไครทีเรียมที่ Bangkok Criterium 5…
เรื่องนี่ขอหยิบมาจากที่เล่าใน Facebook ส่วนตัวนะครับ ภาษาอาจจะเถื่อนเล็กน้อย แต่เดี๋ยวเย็นนี้จะมีบทความ เทคนิคการเตรียมแข่ง Crit มาให้อ่านกันเว็บ Ducking Tiger ครับ ขอเล่าที่ไปแข่งมาแบบมันๆ ก่อนละกันนะครับ 
:)
ก่อนไปลงรายการนี้ก็คิดอยู่นาน จะลงดีมั้ยเนี่ย ดูเส้นทางแล้วเสี่ยงตายเอาเรื่อง งานไครทีเรียมรู้กันดีว่าแฝ้ว เบียด ชน ล้ม หัก เป็นเรื่องธรรมดา แต่อย่างที่เขาบอก อะไรที่ฆ่าคุณไม่ได้ มันจะทำให้คุณแกร่งขึ้น อยากแกร่งก็ต้องลอง!
ผมชอบงานสไตล์ไครทีเรียม คือมันดูสนุก แข่งในคอร์สถนนปิด ไม่ต้องห่วงรถ โค้งเยอะ โค้งหนัก เน้นความเร็ว เกมรุก กระชาก อ่านใจคู่แข่ง ดวลกันได้แบบหมดจดในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมง รู้ผล ไม่ต้องรอร้อยกิโลเมตร ไม่มีคำว่ากั๊ก เกิดใจฝ่อ ชะลอโค้งเมื่อไร บอกลากลุ่มได้เลย แล้วทักษะที่ใช้แข่งคริทนี่บอกเลยว่าไม่เคยซ้อม งานสปรินต์ งานอินเทอร์วัล พี่ skip โดดซ้อมตลอด ก่อนเริ่มงานเลยลองไปลับมีดที่สวนแถวบ้านตอนดึกๆ ที่คนกลับบ้านหมดแล้งพอได้สาดโค้งหักศอก ก็น่าจะพอไหว (รึเปล่า!?)
การแข่งมีสองวัน คัดเลือกวันแรก ชิงแชมป์วันที่สอง ผมผ่านรอบคัดเลือกได้อย่างไม่กังวลนักเพราะ คัดกันด้วยเวลารวม เราสี่คนมีพี่สุ่ม (NKT) ลีโอ (Soitan) และดั้ม (Nich) เลยตกลงหาพันธมิตร ขี่ Team Time Trial กัน แล้วมาลุ้นวันที่สอง วันแรกได้เวลารวมที่ 7 8 9 สามคน ส่วนดั้ม อยู่คนละกลุ่ม หลุดโค้งเยอะไปหน่อยแต่ก็เข้ารอบมาด้วย
วันที่สองไม่คิดอะไรมาก ขออย่างเดียว อย่าหลุดกลุ่มหนี! เพราะเมื่อวันคัดตัวรู้เลยว่าหลุดเมื่อไร หนังชีวิตเรื่องยาวแน่ๆ รอบคัดเลือกเราน๊อกรอบคนที่หลุดเกือบจะครบสองรอบ ขาดไปอีกแค่แลปเดียว พอเปิดเกมวันชิงก็เห็นแล้วว่าตัวแรงระดับนักกีฬาทีมตำรวจ ทหารมากันเต็ม ทั้งแชมป์เก่างานหัวหินปีก่อน และอันดับสองหัวหินปีนี้ และผลงานอีกมากมาย… มาแบบกวาดรางวัลด้วย เพราะพี่ๆ ลงกันทุกประเภทเลย inspire สุดๆ เราจะหวัง top 10 หรือท่าจะยาก แต่ก็ลุยครับ เริ่มปุ๊บก็เคาะเพดานหัวใจกันเลย สามคนเราเกาะมาได้ครบ ผ่านไปสี่รอบ กลุ่มนำเหลือไม่ถึง 12 คน ที่เหลืออีก 30 กว่าคนหายหมด และโดนน๊อกรอบไปเกินครึ่ง ต้องถอนตัวออกไป
ถึงจะเกาะกลุ่มมาด้วยได้ แต่ผมโพสิชั่นไม่ดี อยู่ค่อนข้างท้าย เพราะไม่มีประสบการณ์ และแรงไม่ถึง แล้วพอเจอกลุ่มนำทำเกม ชกกระตุกช่วงหลุดโค้งแต่ละทีนี่ช้ำจริงครับ เพราะร่างกายไม่มีโหมดอินเทอร์วัล ไม่คุ้นสไตล์แข่งแบบนี้ แต่ก็ยังดันทุรังมาด้วยได้หละนะ ถึงรอบรองสุดท้าย เขายกกันอีกรอบ ผมนี้หลุดเลย หลุดได้ 100 เมตรแต่ก็ลดลงมาเซฟหัวใจไม่ให้ overheat เพราะพอรู้ว่าเบรคเพิ่งโดนจับ กลุ่มต้องชะลอดูเชิง เตรียมเข้าโค้งแน่นอน สุดท้ายตามมาได้ครับ ถ้าหลุดนี้อับอายแน่
ระหว่างนี้พี่สุ่มเบรคอเวย์หนีเดี่ยวอย่างหล่อๆ ไปแล้วสาม lap สาดโค้งเข่าเช็ดพื้นจนสาวๆ กรี๊ดกร๊าดแต่ดูเชิงแล้วกลุ่มนำตั้งใจปล่อย เข้าสู่ lap สุดท้าย ช่วงทางตรง 250 เมตรหน้าเส้นชัย กลุ่มกระตุกกันหนึ่งรอบ เพื่อไปรอสปรินต์ ลีโอซอยตันที่เกาะกลุ่มมาด้วยกัน กระชากขึ้นไปไฝว้กับสปรินเตอร์ ส่วนพี่สุ่มโดนรวบ ข่าวว่าข้างหน้าซัดกัน 1000 Watt + ผมเข้าพร้อมกลุ่มสปรินต์ไม่ได้ แต่ก็ตามมาประมาณ 2-3 วิ เข้าเส้นหลังพี่สุ่ม คาดว่าน่าได้ Top 10 จากผู้เข้าแข่งขันประมาณ 50
กลุ่มข้างหลังตามมากี่คนไม่แน่ใจ แต่รอบชิงก็น๊อกรอบกันเกือบทั้งสนามเหมือนกัน
AV หัวใจ 185 กับระยะทาง 20 กว่ากิโลนิดๆ พูดง่ายๆ เต้น 3 ครั้งต่อวินาที ผมนี้งงไปเลยว่าทำไมยังมีชีวิตอยู่ครับ แต่สนามแบบนี้มันสนุกเป็นครับ โค้งที่ว่ากลัวๆ ทั้งหักศอก ยูเทิร์น บีบเข้าช่องเก็บเงินของลานจอด โค้งตัว S ก็ใส่ได้อย่างเต็มที่ไม่ต้องกลัวรถรา
งานโคตรมันส์เลยคุณ DJ เปิดเพลงทั้งคืน บรรยากาศดี คนดูเยอะ ถ้าไม่ถือว่าเลิกดึกไปหน่อย คอร์สนี้นี่ใช่เลย
ขอบคุณ Anut Joe Pruksuwat สำหรับรูปสวยๆ ครับ
