เมื่อวันที่ 25 เมษายนที่ผ่านมา ไมเคิล โรเจอรส์ ได้ประกาศอำลาวงการอย่างกะทันหัน ผิดจากความตั้งใจเดิมที่หวังแขวนคลีตหลังจบฤดูกาลนี้ เนื่องจากแพทย์ตรวจพบหัวใจเต้นผิดจังหวะเป็นครั้งแรก
ไมเคิล โรเจอรส์เป็นโรคลิ้นหัวใจรั่วแต่กำเนิด ในขณะที่คนทั่วไปลิ้นหัวใจเอออร์ติกมีสามกลีบ (DT Note: ลิ้นเอออร์ติกกั้นระหว่างหัวใจห้องล่างซ้ายกับเส้นเลือดแดงใหญ่) แต่ลิ้นหัวใจเอออร์ติกของเขากลับมีแค่สองกลีบ ทำให้กั้นเลือดได้ไม่สมบูรณ์ และมีเลือดส่วนหนึ่งท้นกลับเข้าหัวใจห้องล่างซ้ายตลอดเวลา เขาทราบวินิจฉัยนี้ตั้งแต่เมื่อ 15 ปีก่อน และแข่งขันในระดับสูงสุดของกีฬามาตลอดโดยมีแพทย์เฉพาะทางด้านหัวใจคอยติดตามอาการอย่างใกล้ชิด และเมื่อช่วงต้นปีที่ผ่านมาอาการของเขาก็กำเริบมากขึ้นจนต้องงดลงแข่งชิงแชมป์ประเทศออสเตรเลีย
หลังจากพักฟื้นอยู่ร่วมสองเดือน แพทย์ก็อนุญาตให้เขาก็ลงแข่งได้อีกครั้งในรายการ Tour of Dubai เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ แต่โชคก็ไม่เข้าข้าง เพราะหลังแข่งไปได้เพียง 2 สเตจ หัวใจของเขาก็เต้นเร็วผิดวิสัยจนต้องถอนตัวไปก่อนเริ่มสเตจ 3
สุดท้ายเมื่อวันจันทร์ที่ผ่านมา ไมเคิลก็ประกาศผ่านโซเชียลมีเดียของตนว่าแพทย์ตรวจพบหัวใจเต้นผิดจังหวะเป็นครั้งแรกซึ่งบ่งบอกว่าโรคได้กำเริบไปอีกขั้น จึงตัดสินใจยุติอาชีพการเป็นนักแข่งทันทีถึงแม้ว่าจะเสียดายมากก็ตาม
It’s been a fun ride.
25 เมษายน 2559
“เมื่อตอนผมอายุได้เจ็ดขวบ ครอบครัวผมยังไม่รู้จักการแข่งจักรยานอาชีพมากนัก และในออสเตรเลียมันก็ไม่ได้เป็นกีฬาที่นิยมแพร่หลายอะไร แต่ญาติของแม่ผมที่เนเธอร์แลนด์เขาส่งเทปวิดิโอการแข่งขัน Tour of Flanders, Paris-Roubaix, แล้วก็ Tour de France แบบครบทั้ง 21 สเตจมาให้ และนั่นก็คือความทรงจำแรกของผมกับกีฬานี้ครับ
ผมจำไม่ได้แล้วว่าใช้เวลาไปมากมายเท่าไรกับการนั่งดูเทปเหล่านั้นวนไปวนมา ผมหมกมุ่นกับกีฬาจักรยานอาชีพมากถึงขนาดไม่ไปเที่ยวห้างกับเพื่อนเลย พอเลิกเรียนเมื่อไร สิ่งแรกและสิ่งเดียวที่ผมทำคือรีบกลับบ้าน คว้าถุงขนม แล้วก็เปิดเทปการแข่งดูสนามแล้วสนามเล่า เวลาผมทานอาหารเย็นกับครอบครัว เราจะพูดถึงทีมอย่าง PDM, Panasonic, หรือ RMO กันอย่างออกรส ผมรู้สึกตั้งแต่ตอนนั้นว่าความฝันของผมคือการเป็นนักจักรยานอาชีพ
คุณคิดว่าความฝันผมน่าสนใจไหมล่ะ? สุดท้ายมันก็เป็นความจริงจนได้
ผมเป็นนักจักรยานอาชีพมา 16 ปีแล้ว และเป็นคนแรกในประวัติศาสตร์ที่ชนะแชมป์โลกไทม์ไทรอัลสามสมัยซ้อน
ผมชนะสเตจใน Tour de France และ Giro d’Italia
และผมก็ได้เป็นตัวแทนทีมชาติออสเตรเลียไปแข่งโอลิมปิกด้วยครับ
ตลอดระยะเวลานั้นผมได้ทำงานกับผู้คนทั้งในและนอกวงการจักรยาน พบมิตรแท้หลากหลาย ยิ้มและหัวเราะได้มากมาย ทำผิดทำพลาดบ่อยครั้ง บางทีก็ร้องไห้จนหลับไป เดินทางท่องไปทั่วโลก เรียนภาษาชาตินั้นชาตินี้ ทั้งหมดคือช่วงเวลาที่ดีที่สุดในชีวิตผมเลย และจะเกิดขึ้นไม่ได้ถ้าผมไม่ได้ทำตามฝันการเป็นนักปั่นอาชีพครับ
แต่ฝันดีเท่าไรวันหนึ่งคนเราก็ต้องตื่นขึ้นและฝันนั้นก็ต้องจบลงครับ และวันนี้ผมได้มาถึงบทสรุปของความฝันนี้แล้ว ผมต้องอำลาวงการแล้วครับ
การตรวจหัวใจครั้งหลัง ๆ มานี้พบว่าหัวใจผมเต้นผิดจังหวะ ซึ่งผมไม่เคยมีภาวะนี้มาก่อน หัวใจที่เต้นผิดจังหวะนี้พอรวมกับลิ้นหัวใจรั่วแต่กำเนิดที่ผมทราบตั้งแต่ปี 2001 แล้วก็หมายความว่าผมไม่สามารถแข่งขันเป็นอาชีพได้อีกต่อไป และ Tour of Dubai ก็คือการแข่งครั้งสุดท้ายของผม
พอมองย้อนกลับไป ผมอยากขอบคุณหัวใจของผมที่ยอมทนสู้มากับผมมาตลอดโดยไม่กำเริบหนักไปเสียก่อน ทำให้ผมไต่เต้าจากเมืองบ้านนอกอย่างกริฟฟิธมาจนถึงระดับโลกได้อย่างทุกวันนี้
ถึงผมจะเสียดายถ้าจะไม่ได้ลงแข่ง Tour de France ครั้งที่ 13 และอาจจะโอลิมปิกครั้งที่ 5 แต่ผมไม่พร้อมเอาสุขภาพและชีวิตเข้าแลกครับ ผมมองว่าความท้าทายหลังแขวนคลีตคือการลองทำอาชีพใหม่ ๆ และที่สำคัญไปกว่านั้นผมได้แต่งงานกับผู้หญิงในฝันเมื่อ 11 ปีก่อน และตอนนี้เรากำลังเลี้ยงลูกสาวจอมแก่นแก้วสามคนด้วยกันครับ
ผมขอใช้โอกาสนี้ขอบคุณเพื่อนร่วมทีมของผม รวมถึงสตาฟและผู้จัดการทีมทุกทีมที่ผมเคยร่วมงานด้วย ผมจะไม่ลืมช่วงเวลาความสุขที่มีกับพวกคุณเลย การได้พบพวกคุณบางคนเปลี่ยนชีวิตผมไป และที่ไม่กล่าวถึงไม่ได้คือแฟน ๆ ทั่วโลกที่สนับสนุนผม ผมขอขอบคุณทุกคนที่เชียร์ผมทั้งในเวลาที่ดีและร้ายครับ
และที่ผมคิดถึงเป็นพิเศษคือเพื่อนร่วมทีม สตาฟ และทีมบริหารของ Tinkoff ครับ คุณโอเล็กเจ้าของทีมไม่ใช่คนในวงการจักรยานทั่ว ๆ ไปที่คุณเคยรู้จัก เขาพิเศษกว่าใคร ๆ และผมหวังว่าเขาจะเปลี่ยนใจเรื่องที่จะขายทีมด้วยครับ
ข้อสุดท้าย ผมขอขอบคุณทีมสนับสนุนส่วนตัวผมเองซึ่งประกอบไปด้วย อเลสเซีย ภรรยาของผม โซเฟีย มาทิลเด และเอมิลี่ ลูกสาวของเรา โซเนียและเอียน พ่อแม่ของผม และปีเตอร์กับดีน พี่น้องของผม
ตั้งแต่ผมออกจากบ้านเพื่อมาเป็นนักปั่นอาชีพตั้งแต่อายุ 16 ปี ทุกอย่างในชีวิตก็สำคัญรองจากจักรยานไปเสียหมด และนั่นทำให้ผมพลาดโอกาสเกือบทั้งหมดในการพบหน้าครอบครัวไม่ว่าจะสุขหรือเศร้า และผมขอให้รุ่นหลาน ๆ ในตระกูลโรเจอรส์ที่ตัดสินใจไล่ตามความฝันการเป็นนักปั่นได้ทำฝันนั้นให้เป็นจริง เหมือนที่ผมได้ทำครับ”
– ไมเคิล โรเจอรส์
DT ขอทิ้งท้ายการอำลาวงการของโรเจอรส์ด้วยการย้อนไปดู Tour de France ปี 2014 สเตจ 16 ที่เขายิงกลุ่มเบรคอเวย์ในช่วง 5 กม.สุดท้ายแล้วโซโล่เข้าเส้นด้วยแก็ปเพียง 9 วินาทีเท่านั้น เก็บชัยชนะไปพร้อมโค้งคำนับแฟน ๆ ทุกคน สวยงามมากครับ
