รีวิว Vuelta สเตจ 21: Grand Tour of The Year?

หลังจากที่แอ็คชันสำหรับกลุ่ม GC จบลงไปแล้วในสเตจ 20 คำถามสำคัญสำหรับสเตจสุดท้ายของ Vuelta 2015 คือใครจะเป็นแชมป์สเตจ? ด้วยเส้นทางแบบ circuit race แข่งวนรอบใจกลางเมืองมาดริด 10 รอบ เราพอจะเดาได้ว่าแชมป์สเตจต้องตกเป็นของสปรินเตอร์ครับ 

ก่อนที่ทีมสปรินเตอร์จะเริ่มทำงานกัน key moment สำหรับสเตจ เมื่อคืนนี้คือ อเลฮานโดร วาวเวอเด้ (Movistar) เก็บคะแนนที่จุดสปรินต์กลางสเตจได้มากพอจะคว้าแชมป์ผู้นำคะแนนรวม (เสื้อเขียว) ชิงเสื้อจากวาคิม โรดริเกรซ (Katusha) ที่นำอยู่ในสเตจ 20 ซึ่งโรดริเกรซเองก็ให้สัมภาษณ์ทีหลังว่า “ไม่พอใจ” ที่เพื่อนร่วมชาติพยายามชิงเสื้อผู้นำในวันสุดท้ายของการแข่งขันแกรนด์ทัวร์

12010790_1643508679199187_3020449789442867805_o

ถึงเบรคอเวย์จะพยายามหนีออกไปชิงแชมป์สเตจ แต่ด้วยเส้นทางที่ไม่ซับซ้อนและทีมสปรินเตอร์ตั้งใจทำงานไล่จับกลุ่มหนีกันเต็มที่ กลุ่มหนีก็โดนรวบจับก่อนถึง lap สุดท้าย นักปั่นจาก Quickstep, AG2R และ Sky พยายามชิงหนีกันอีกครั้ง แต่สุดท้ายก็จบด้วยการสปรินต์กลุ่ม เดเกนโคลบ์ เปิดสปรินต์ก่อน จนเกือบจะโดนแวน พ็อพเพล (Trek) จับที่หน้าเส้นชัย แต่เอซสปรินเตอร์ Giant ก็ระเบิดพลังซ้ำสอง เข้าเส้นชัยนำหน้าแวน พ็อพเพลร่วมสองคันรถ

ส่วนฟาบิโอ้ อารู ผู้นำเวลารวมจาก Astana เข้าเส้นชัยอย่างปลอดภัย และได้ครองแชมป์ผู้ชนะแกรนด์ทัวร์เป็นครั้งแรกในชีวิต ขณะเดียวกัน ทอม ดูโมลาน (Giant-Alpecin) ถึงจะหลุดไปอยู่อันดับ 6 แต่ก็ได้รางวัลปลอบใจเป็นรางวัลนักปั่นจอมบู๊ (Most Combative Rider) ประจำการแข่งขัน Vuelta ปีนี้

12015106_1643508982532490_6753208763847134851_o

ผลการแข่งขัน

วิดีโอไฮไลท์

* * *

The Hidden Gem

  • นอกจากแชมป์สเตจ / แชมป์รายการแล้ว ยังมีอีกหลายคนที่มีผลงานน่าประทับใจ แต่อาจจะอยู่นอกกสายตาผู้ชมครับ

Vuelta (2 of 4)

  • ราฟาล ไมย์ก้า (Tinkoff-Saxo) ขึ้นอันดับโพเดี้ยมแกรนด์ทัวร์เป็นครั้งแรกในชีวิต ในสนามที่เขาได้รับความไว้วางใจจากทีมให้เป็นเอซของทีมด้วย เวลารวมเขาตามหลังโรดริเกรซแค่ +12 วินาที จริงๆ แล้วไมย์ก้าเกือบจะไม่ติดโพเดี้ยมถ้าเขาไม่ออกกโจมตี ไล่ตามคินทานาที่เขาลูกสุดท้ายในสเตจ 20 ด้วยวัยเพียง 26 ปี ไมย์ก้ายังมีโอกาสแสดงฝีเท้าอีกนานครับ

LUIS-ANGEL-GOMEZ-CICLISMO-A-FONDO3-Etapa23-2-820x400

  • คุณรู้จักแชมป์เจ้าภูเขาปีนี้หรือเปล่า? โอมาร์ เฟรล์ นักปั่นจากทีม Caja-Rural คว้าเสื้อเจ้าภูเขาตั้งแต่สเตจ 3 และเขาไม่เคยเสียเสื้อให้ใครอีกเลยจนจบรายการ ถึงแม้จะมีสเตจภูเขามากมายเต็มไปหมดก็ตาม ความสำเร็จของเฟรล์มาจากแผนเหนือชั้นของทีมที่ส่งเฟรล์โจมตีเก็บแต้มภูเขาในสเตจที่ให้คะแนนภูเขาเยอะที่สุดต้องบอกว่า Caja-Rural เดินเกมฉลาดครับ เฟรล์เป็นแชมป์เจ้าภูเขาได้โดยที่ไม่ใช่นักไต่เขาที่ “แกร่ง” ที่สุดของรายการ และไม่มีผลงานแชมป์สเตจเลย น่าเสียดายว่าไม่มีใครพูดถึงเขาสักเท่าไร

Screen Shot 2558-09-14 at 10.02.55 AM

  • อดัม แฮนเซ่น (Lotto-Soudal) อาจจะไม่ได้แชมป์สเตจใน Vuelta ปีนี้ แต่เขาก็มีรางวัล (ส่วนตัว) กลับบ้านอีกหนึ่งรางวัลครับ เพราะเขาปั่นสนามแกรนด์ทัวร์ต่อกันครบ 13 สนามแล้ว! จริงๆ เกือบจะ-ปั่นไม่จบเพราะล้มบาดเจ็บไปทีนึง (ในตูร์ปีนี้ก็เหมือนกัน) แต่ก็ยังปั่นต่อจนจบรายการ

Vuelta Stage 2 (2 of 2)

  • “หลัง Giro d’Italia ปีนี้ ถ้ามีคนบอกผมว่าผมจะแข่งจบ Vuelta ด้วยอันดับ 5 overall ผมคงไม่เชื่อ ถ้ามีคนบอกว่าผมจะได้แชมป์ 2 สเตจ ผมก็ไม่เชื่อ และยิ่งไม่เชื่อใหญ่ว่าจะได้ใส่เสื้อผู้นำเวลารวมต่อกัน 6 วัน มันเหมือนความฝันครับกับผลงานทั้งหมดใน Vuelta ปีนี้ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องฟลุ้ก เพราะเราพยายามฝึกซ้อมกันมาตลอดสองปีที่ผ่านมา ไม่ใช่แค่สองเดือน” คือคำพูดของ เอสเตบาน ชาเวซ​ (Orica-GreenEdge) ที่แข่งจบรายการด้วยอันดับ 5 เวลารวม….และนี่เป็นอันดับแกรนด์ทัวร์ที่ดีที่สุดตั้งแต่ตั้งทีมมาเลยทีเดียว
  • ถึงทีม OGE จะมีผลงานแกรนด์ทัวร์เยอะ (เสื้อผู้นำ, แชมป์สเตจ) แต่ผลงานที่ดีที่สุดของทีมในหมวดเวลารวมคงต้องย้อนกลับไป Giro ปี 2013 ที่ปีเตอร์ วีนนิงส์ ได้อันดับ 38 โค้ชของทีมถึงกับบอกว่าปีนี้ไม่คิดว่าจะติด Top 10 ด้วยซ้ำ เพราะดูจากคู่แข่งแล้วมีแต่ตัวโหดทั้งนั้น จากทีมที่ไม่มีนักปั่น GC เก่งๆ เลยแชมป์สเตจและอันดับ 5 ของชาเวซคงสร้างความมั่นใจให้เขาได้ในสนามแกรนด์ทัวร์ครั้งต่อๆ ไป เป็นอีกคนที่น่าจับตามองครับ

Vuelta (4 of 4)

  • และสุดท้าย Movistar ได้แชมป์ประเภททีมอีกครั้ง (ในตูร์ Movistar ก็ชนะประเภทนี้) ไม่น่าแปลกใจเพราะทีมนี้ทีตัวเต็ง GC สองคนที่ติด Top 10 และรางวัลทีมนั้นคิดจากนักปั่นที่เวลารวมดีที่สุดสามคนแรกของทีม คินทานา / วาวเวอเด้สองคนก็นำทีมอื่นไปเยอะแล้ว ถึงจะเป็นทีมที่เงียบๆ ไม่ออกสื่อเหมือน Sky, BMC, Astana แต่ Movistar ก็ยังเป็นทีมที่แกร่งมากๆ ที่สุดทีมหนึ่งในเปโลตองในสนามแกรนด์ทัวร์ทุกรายการครับ

ทิ้งท้าย

Vuelta ยังคงเป็นแกรนด์ทัวร์ที่ดูสนุก ไม่น่าเบื่อเลยสักวันเดียวครับ น่าเสียดายว่าคนรู้จักรายการนี้ไม่เยอะ และคนที่ติดตามจริงๆ จังก็มีแต่แฟนจักรยานพันธ์แท้ เทียบกับในตูร์เดอฟรองซ์ที่มีผู้ชมทุกเพศทุกวัย ฟีลลิ่งการรับชมของตูร์ และจิโร / วูเอลต้า มักจะต่างกันโดยสิ้นเชิง ด้วยที่ตูร์เป็นสนามที่ใหญ่และมีเกียรติยศสูงสุดของทุกๆ ปี มันเลยจะเป็นงานที่ดู Formal เป็นทางการสักหน่อย ทุกอย่างเพรียบพร้อมดูดีไปหมด ดารานักปั่นมาลงกันครบ เกมการแข่งขัน การถ่ายทอดเรื่องราวสนุก และง่ายต่อการติดตาม มีไฮไลท์เป็นยอดเขาชื่อดังในตำนานที่เรารู้จักกันดี แต่มันก็ทำให้การแข่งขาดความสนุกแบบบ้าบิ่นแนวๆ Wild West เหมือนใน จิโร / วูเอลต้าไปด้วย….

pelotonmagazine_2558-Sep-14

ถามว่ามันหายไปไหน? ไม่ใช่เรื่องยากที่จะอธิบายเลย ตูร์เป็นเป้าหมายใหญ่ของทุกทีมในทุกๆ ปี ทุกทีมซีเรียสต้องทำผลงานให้ทั้งตัวนักปั่นเอง และสปอนเซอร์ที่มีความคาดหวังมหาศาล ทุกอย่างต้องเป๊ะ วางแผนยังไงก็ควรจะแข่งให้ได้อย่างนั้น เกมการแข่งเลยค่อนข้างมีสูตรสำเร็จตายตัวครับ สเตจทางราบหรือ? เบรคอเวย์หนี ทีมสปรินเตอร์รวบจับสิบกิโลเมตรสุดท้าย เอซสปรินเตอร์สปรินต์แข่งกัน…. ในเกม GC ก็ไม่ต่างกัน เบรคอเวย์หนีไปก่อน ถึงเขาลูกสำคัญทีม GC โหดๆ ตั้งความเร็วสูงตัดแรงคู่แข่ง ถึงกิโลเมตรสุดท้าย ตัวเต็งเชือดกันขึ้นเขา บางทีเบรคอเวย์หนีรอดก็สนุก ถ้าหนีไม่รอด ตัวเต็งก็ได้แชมป์สเตจ…จบ แทบจะเดาได้เลยด้วยซ้ำว่าทีมไหนจะยิงระเบิดกลุ่มที่ตรงไหนบ้าง (DT เลยเดาผู้ชนะได้ถูกบ่อยๆ)

แต่ในสนามรองอย่างวูเอลต้าและจิโร่ ความเกร็งตึงพวกนี้มันลดลงไปเยอะครับ ความกดดันของทีมน้อยลง ความคาดหวังน้อยลง ดารานักปั่นก็มาไม่เยอะมาก สื่อก็ไม่เยอะ มันทำให้มีความสนุกแบบเด็กๆ มีการเสี่ยงโชค ใครดีใครได้ หลายครั้ง มันเลยเป็นสนามแจ้งเกิดของนักปั่นหน้าใหม่หลายต่อหลายคน (ฟรูมดังจาก Vuelta 2011) ที่ทีมให้อิสระนำทีมได้เต็มที่ เพราะป่านนี้เอซชื่อดังของทีมลาพักร้อนไปแล้วหลังจากแข่งตูร์

เราเลยได้เห็นเกมการแข่งขันที่เชือดกันจนวินาทีสุดท้ายเหมือนในตูร์ปีนี้ครับ อารู, ไมย์ก้า, ดูโมลาน, ชาเวซ ทั้งสี่คนได้นำทีมในแกรนด์ทัวร์เป็นครั้งแรก แถมโชคดีที่ตัวโหดจากตูร์อย่าง ฟรูม / ทีเจย์ /  บาดเจ็บ โรดริเกรซ วาวเวอเด้ และคินทานาก็กรอบ นิบาลิก็โดนไล่ออกจากการแข่งขัน ก็เลยโชว์ฟอร์มกันได้เต็มที่

จะขาดไปก็แค่อรรถรสการสปรินต์ที่ไม่ได้ฟีลเหมือนในตูร์ และการชิงเสื้อเขียวคะแนนรวม ก็เลยกร่อยไปด้วยครับ แต่โดยรวมแล้วเป็นแกรนด์ทัวร์ที่สนุกมากๆ และสูสีมากที่สุดเลยก็ว่าได้ หวังว่าปีหน้าผู้จัดจะทำเส้นทางสนุกๆ แบบนี้อีกครั้ง!

* * *

By เทียนไท สังขพันธานนท์

คูน คือผู้ก่อตั้งดั๊กกิ้งไทเกอร์ และอยากใช้เว็บไซต์นี้ช่วยให้คนไทยอยากขี่จักรยานกันเยอะๆ!

Leave a comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *