ก่อนที่สนามแข่งในตะวันออกกลางอย่าง Dubai, Oman และ Qatar จะเป็นรายการดุเดือดที่ดึงดูดนักปั่นชื่อดังมาลงสนามกันมากมายอย่างนี้ เชื่อไหมครับว่า 4-5 ปีก่อน บรรดาโปรแทบไม่เหลียวมอง หรือไม่ได้แยแสกับรายการแข่งในถิ่นเศรษฐีน้ำมันกันเท่าไร เพราะตามธรรมเนียมนักแข่งแล้ว ส่วนมากจะเริ่มลุบเก็บฟอร์มกันจริงจังก็เดือนมีนาคม ที่มีสนามแข่งวันเดียวประเภทคลาสสิคให้ลงหลายรายการ บางคนถึงกับบอกว่าถ้าผมยังไม่ได้ลงแข่ง Omloop Het Nieuewsblad, ฤดูกาลนี้ก็ยังไม่เริ่มหรอก ((Omloop คือรายการคลาสสิคสนามแรกของทุกปี มักจะเริ่มปลายเดือนกุมภาหรือต้นมีนาคม))
แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่าที่ผ่านมา สนามแข่งในตะวันออกกลางจัดดีขึ้นทุกปีและดีกรีการแข่งขันก็ดุเดือดขึ้นด้วย เริ่มมีนักปั่นชื่อดังจากทีมดังมาลงแข่งกันเยอะ จนกลายเป็นรายการที่ทีม “ต้อง” มีผลงาน เก็บคะแนนเอาใจสปอนเซอร์และมาลงเพื่อเช็คฟอร์มคู่แข่งที่จะเจอในเดือนมีนาคมว่าเป็นยังไงกันบ้าง ใครพลาดสนามตะวันออกกลางก็เสียโอกาส เพราะนอกจากจะไม่ได้เก็บฟอร์มในรายการแข่งจริงแล้วยังพลาดดูฟอร์มคู่แข่งคนสำคัญด้วย
สนามตะวันออกกลาง รวมถึงสเตจเรซในยุโรปสุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเริ่มจะออกแววฟอร์มของโปรตัวเต็งหลายๆ คนที่น่าสนใจครับ เรามาดูกันว่าใครทำผลงานอะไรได้บ้าง และมีแนวโน้มจะชนะสนามไหนในปีนี้
1. Alexander Kristoff (Katusha)
ผลงาน
Tour of Qatar: แชมป์สเตจ 2,4, และ 5 พร้อมรางวัลเจ้าความเร็ว
Tour of Oman: แชมป์สเตจ 3 และ 6
ถึงจุดนี้ถ้าใครไม่กลัวคริสทอฟก็น่าจะผิดปกติแล้ว เขาชนะคาเวนดิชแบบตัวต่อตัวสามครั้งซ้อนใน Tour of Qatar ใน Oman เองก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน ที่น่ากลัวไม่ใช่แค่คริสทอฟคนเดียวแต่เป็นลีดเอาท์ผู้ช่วยเขาจากทีม Katusha ด้วยที่ปั่นสู้ลมได้ดีมากใน Qatar มีแววว่าจะเหยียบโพเดี้ยมสนามคลาสสิคหลายรายการ
สนาม Omloop อาจจะไม่ใช่สไตล์คริสทอฟเท่าไร แต่ดูท่าจะมีลุ้นใน Kuurne Brussel Kuurne วันอาทิตย์นี้ (มักจบด้วยการสปรินต์) ถ้าเก็บฟอร์มอีกสักหน่อยใน Paris-Nice ก็น่าจะมีลุ้นแชมป์ Milan-San Remo ด้วย เพราะคู่แข่งตัวฉกาจอย่างจอห์น เดเกนโคลบ์ (Giant-Alpecin) ยังไม่หายดีจากอาการบาดเจ็บที่ทีมเขาโดนรถชน และจะถอนตัวจากสนามคลาสสิคทุกรายการ
เป็นการเปิดฤดูกาลได้สมบูรณ์แบบสำหรับเอซสปรินเตอร์จากนอร์เวย์คนนี้
2. Edvald Boasson Hagen (Dimension Data)
ผลงาน
Tour of Qatar: แชมป์สเตจ 3
Tour of Oman: แชมป์สเตจ 2 และ 5, อันดับ 5 Overall, แชมป์ประเภทเจ้าความเร็ว
จริงๆ EBH เป็นคนที่เราน่าจะเริ่มหลงลืมกันไปแล้วว่าเขายังมีตัวตนอยู่ เพราะตั้งแต่ดังเป็นพลุแตกใน Tour de France 2011 ที่เขาได้แชมป์สองสเตจ เขาก็เงียบหายไปเลย กลายไปเป็นซุปเปอร์โดเมสติกให้ทีม Sky คอยช่วยเหลือนักปั่นชื่อดังอย่างคาเวนดิช (2012) ฟรูม และวิกกินส์ แต่ตัวเองกลับไม่มีโอกาสได้โชว์ผลงาน
แต่พอย้ายมาอยู่กับ Dimension Data ก็ดูว่าความมั่นใจและฟอร์มเขาเหมือนจะเริ่มกลับมาแล้ว โชว์ฟอร์มการเป็นนักปั่น “รอบด้าน” อย่างแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นแชมป์สเตจ Time Trial ใน Tour of Qatar และการสปรินต์อัดระเบิดเนินหนีตัวเต็งคลาสสิคใน Tour of Oman ที่ทำให้เขาได้แชมป์มาถึงสองสเตจ ที่สำคัญเขาไต่เขาได้ติดอันดับ Top 10 ใน Queen Stage ของ Oman (Green Mountain) ซึ่งจัดว่ายากและเป็นทางขึ้นเขาที่ยาวด้วย
คงบอกได้ยากว่าเขาจะชนะอะไรมั่งในเดือนมีนาคมที่จะถึงนี้ แต่ผมคิดว่าเขาน่าจะทำอันดับได้ดีมากๆ ในสนามคลาสสิค (ซึ่งเป็นเป้าหมายหลักของเขา) คือจริงๆ แล้วเอ็ดดี้เป็นคนที่มีความสามารถเสมอ แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นในช่วงหลายปีที่ผ่านมาน่าจะเป็นเรื่องความมั่นใจมากกว่า
คู่แข่งคนสำคัญของเขาคือคริสทอฟ (Katusha) และซากาน (Tinkoff) และที่เรายังไม่รู้หมู่หรือจ่าคือทีมซัพพอร์ทของเขาในรายการคลาสสิคซึ่งเรายังไม่เห็นฟอร์มเท่าไร และที่แน่ๆ ยังไม่แข็งเท่าโดเมสติกจาก Katusha (ดูฟอร์มทีมใน Qatar สิ…อยู่กลุ้มหน้าตลอด) และ Tinkoff ครับ เพราะถ้าใครดูผลงานทีม Tinkoff ในรายการ Vuelta Valencia จะเห็นว่ามีนักปั่นจากทีมสองคน ออสก้า แก็ตโต้ และแดเนียล เบ็นนัตติ ที่ได้แชมป์สเตจคนละครั้ง และสองคนนี้จะเป็นกำลังหลักที่จะช่วยซากานในรายการคลาสสิค
3. Fabian Cancellara (Trek-Segafredo)
ผลงาน:
Volta ao Algarve สเตจ 3
Challenge Mallorca สเตจ 3
อาจจะไม่ได้มีผลงานมากมายเหมือนสองคนก่อนหน้า แต่ก็เป็นคนที่เราจะประมาทไม่ได้กับตำนานนักปั่นคลาสสิคคนนี้ สัปดาห์ก่อนเขาชนะสเตจ Time Trial ใน Volta ao Algarve เอาชนะโทนี่ มาร์ตินได้สบายๆ ทั้งๆ ที่เอาจริงๆ แล้วตัวเขาเองไม่ได้โฟกัสการแข่ง TT มาหลายปีแล้ว (ไม่ลงชิงแชมป์โลก TT สองปีแล้ว) น่าดูว่าเขาจะได้แชมป์ Roubaix หรือ Flanders อีกซักสมัยหรือเปล่า
4. Vincenzo Nibali (Astana)
ผลงาน: Tour of Oman: แชมป์รายการ และแชมป์สเตจ 4
ยังเงียบๆ ไม่มีผลงานอะไรมากับทีม Astana แต่เช่นเดียวกับบรรดาตัวเต็ง GC ฝีเท้าดี นิบาลิเลือกชนะในสเตจที่เขาควรจะชนะและรักษาเวลานำได้จนจบ คว้าแชมป์รายการ Tour of Oman และเป็นชัยชนะที่ค่อนข้างจะขาดลอยซะด้วย เป้าหมายปีนี้คือ Giro d’Italia ไม่ค่อยน่าเป็นห่วงครับในฐานะแชมป์เก่า และดูจากรายชื่อคู่แข่งที่อาจจะยังอ่อนประสบการณ์และอ่อนฟอร์มเมื่อเทียบกับเขา
เจ้าตัวบอกว่าอยากลงโอลิมปิกด้วย แต่คอร์สไม่น่าจะเหมาะเท่าไร เพราะสนามโอลิมปิกปีนี้น่าจะจบด้วยการสปรินต์มากกว่า
5. Marcel Kittel (Etixx-Quickstep)
ผลงาน:
Dubai Tour: แชมป์รายการ และแชมป์สเตจ 1, 4 / แชมป์เจ้าความเร็ว
Volta ao Algarve: แชมป์สเตจ 1, 4 / แชมป์เจ้าความเร็ว
คิทเทลยังคงโชว์ฟอร์มการเป็นสปรินเตอร์อันดับ 1 ในเปโลตองตอนนี้ เอาชนะทั้งอังเดร ไกรเปิลและมาร์ค คาเวนดิช ถ้าจะนับยอดชัยชนะแล้ว เขามีผลงานน้อยกว่าคริสทอฟแค่คนเดียว แต่ปฏิเสธไม่ได้ว่านี่คือสปรินเตอร์ิที่เร็วที่สุด ก็น่าจะยืนยันชัดเจนแล้วว่าอะไรก็ตามที่ทำให้เขาแข่งไม่ได้ในฤดูกาลที่แล้วนั้นหายไปหมดแล้วครับ ถ้าจะลงแข่ง Giro หรือ Tour ก็ไม่น่าเป็นห่วงว่าจะไม่ชนะแชมป์สเตจ (น่าจะชนะเยอะเลยหละ) แล้วดูก็ทำงานร่วมกับทีมลีดเอาท์ของ Quickstep ได้ดีมากๆ ด้วย
6. Alberto Contador (Tinkoff)
ผลงาน: Volta ao Algarve สเตจ 5
ชัยชนะของคอนทาดอร์ในสเตจสุดท้าย Algarve เมื่อวานนี้เหมือนเป็นการยิงปืนขู่สำหรับฤดูกาลสุดท้ายของเขา ว่ากันตามสถิติแล้วเป็นสเตจที่เขาทำผลงานได้ดีมาก นำคู่แข่งทุกคนกว่ายี่สิบวินาทีในช่วงสุดท้ายของการขึ้นเขาชันยาว 2.5 กิโลเมตร ตอนนี้คงยังบอกอะไรไม่ได้มาก แต่รายนี้ก็เหมือนงูพิษ คือห้ามประมาท จังหวะ counter attack เขายังร้ายแรงเหมือนเดิมและเป็นคนที่อ่านเกมขาด (คอนทาดอร์เสียเวลาไปเกือบยี่สิบวิในสเตจสองที่เขาขึ้นเขาช้ากว่าตัวเต็งทุกคน และกลับขึ้นมาจบอันดับ 3 overall )
7. Team Sky
ผลงาน:
Volta Valenciana: แชมป์รายการและแชมป์สเตจ 1, 4, แชมป์เจ้าความเร็วและแชมป์เจ้าภูเขา
Cadel Evans Great Ocean Road Race: แชมป์รายการ
Herald Sun Tour: แชมป์รายการและแชมป์สเตจ 1, 4, แชมป์เจ้าภูเขา
Volta ao Algarve: แชมป์รายการ
ผลงานโดย ปีเตอร์ เคนยอท์, คริส ฟรูม, เกอเรนท์ โทมัส, เอลิอา วิวิอานี และเวาท์ โพลส์
เป็นการเริ่มซีซันที่สตรองมากจากค่าย Sky ไม่ใช่แค่คริส ฟรูมคนเดียวที่ได้แชมป์สนามช่วงต้นปี (Herald Sun Tour) แต่ทีมยอดโดเมสติกของเขาก็ชนะกันคนละรายการสองรายการ (โพลส์เป็นแชมป์ Valenciana, เคนยอท์ชนะ Great Ocean Road Race, และเกอเรนท์ โทมัสชนะ Vola Ao Algarve!) นั่นคือโดเมสติกสามคนของ Sky นี่ชนะรายการ Stage Race ในระดับที่ทีมอื่นให้เอซแกรนด์ทัวร์ลงแทน เอาจริงๆ แล้วแม้แต่เซอจิโอ เอนาว ก็ปั่นไดสเตจเขาได้ดีมากใน Tour Down Under
จะเสียก็ตรงที่ มิเคล แลนด้า, มิฮาล เควียทคอฟสกี้ สองเอซใหม่ของทีมที่ป่วยเลยอดลงแข่งทุกรายการในช่วงสองเดือนที่ผ่านมา ทำให้เรายังไม่รู้ว่าจะหมู่หรือจ่า แต่ดูจากการซ้อมและผลงานของ Sky แล้ว เห็นชัดว่าทีมนี้ไม่ได้แกร่งแค่กัปตันทีมคนเดียว ลูกทีมเองก็ท็อปฟอร์มด้วยเช่นกันครับ เลยไม่น่าเป็นห่วงสมาชิกใหม่เท่าไร น่าจะปรับตัวได้ดี
ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาด คริส ฟรูมยังคงเป็นตัวเต็งอันดับหนึ่งสำหรับตูร์ เดอ ฟรองซ์ปีนี้ ที่น่าสนใจมากกว่าคือพวกตัวเต็งสนามคลาสสิค เอียน สแตนนาร์ดยังไม่มีผลงานอะไรและยังไม่โชว์ฟอร์มเท่าไร ส่วนโทมัสเองเจ้าตัวก็บอกว่าอยากจะไปเป็นสเตจเรซเซอร์เต็มตัว ไม่ชัวร์ว่าปีนี้จะลงสนามคลาสสิคอะไรบ้าง (น่าเสียดาย เพราะปีแล้วแกก็ปั่นได้แชมป์ ติด Top 10 คลาสสิคหลายรายการ)
8. Greg Van Avermaet (BMC)
ถ้าว่ากันตามตัวเลขแล้ว GVA ยังไม่ชนะสนามไหนๆ ในรายการนี้ แต่ผมว่าเป็นคนที่ควรพูดถึง เพราะเขาติดอันดับโพเดี้ยมหลายครั้งใน Oman และ Qatar และติด Top 10 เกือบทุกสเตจของทั้งสองรายการ
ทีม BMC เองก็ปั่นช่วยเขาได้ดีมาก โดยเฉพาะใน Qatar ที่คุมเกมได้ตลอดคู่กับ Katusha เสียแค่ว่า GVA ปิดจ็อบไม่ได้เพราะสปรินต์ได้ไม่ดีเท่าคริสทอฟ
เขาน่าจะยังเป็นตัวเต็งอันดับต้นๆ ในสนามคลาสสิคปีนี้เหมือนเดิม คำถามคือจะเก็บชัยชนะสนามใหญ่ได้สักครั้งหรือเปล่า เพราะนี่ก็เป็นมนุษย์จอมเฉียดคนหนึ่งที่ได้แค่ “เกือบ” ไปซะทุกทีจนน่าสงสาร
